هموروئید

انواع جراحی هموروئید

انواع جراحی‌ هموروئید را می‌توان به روش‌های ساده‌تر، سرپایی و کم‌تهاجمی‌تر که می‌توانید بدون بیهوشی انجام دهید و جراحی‌های پیچیده‌تر و نیاز به بستری تقسیم‎بندی کرد. اصولا بسته به شدت علائم و عوارض احتمالی، پزشک تعیین می‎کند که آیا به جراحی نیاز دارید یا خیر و بهترین روش جراحی هموروئید برای شما کدام مورد است. طبق اصول پزشکی، درجه‎بندی شدت هموروئید به‎صورت زیر است:

• درجه ۱: بدون بیرون‎زدگی بافت راست‎روده به خارج از مقعد
• درجه ۲: بیرون‎زدگی بافت راست‎روده به خارج که خود‎به‎خود از بین می‎رود
• درجه ۳: بیرون‎زدگی که با دست می‎توان آن را به عقب برگردانید
• درجه ۴: بیرون‎زدگی که نمی‎توانید به آن فشار وارد کنید و باعث احساس درد می‎شود

جراحی‎های بدون بیهوشی هموروئید

روش‎های جراحی هموروئید زیر را می‎توان در مطب پزشک بدون بیهوشی انجام داد.

باندینگ

باندینگ معمولا برای درمان هموروئید داخلی تا درجه ۳ استفاده می‌شود. این روش شامل بستن یک نوار لاستیکی محکم در اطراف توده هموروئید برای قطع جریان خون به آن است. اگرچه دردناک نیست، اما ممکن است فشار یا ناراحتی خفیفی را احساس کنید.

انجام باندینگ برای کسانی‎که از داروهای رقیق‎کننده خون استفاده می‎کنند، به‎دلیل خطر بالای خونریزی، توصیه نمی‎شود.

اسکلروتراپی

این روش برای درمان هموروئید داخلی تا درجه ۲ در نظر گرفته شده است و شامل تزریق یک ماده شیمیایی به داخل بافت هموروئید است. ماده شیمیایی باعث کوچک شدن هموروئید و جلوگیری از خونریزی آن می‌شود.

اسکلروتراپی در مطب پزشک انجام می‎شود. اگر از داروهای رقیق‎کننده خون استفاده می‎کنید، این روش ممکن است گزینه بهتری برای شما باشد زیرا پوشش هموروئید دستکاری نمی‎شود. طبق آمار، اسکلروتراپی بهترین میزان موفقیت را برای هموروئیدهای کوچک داخلی دارد.

درمان انعقادی

درمان انعقادی که فتوکواگولاسیون مادون قرمز نیز نامیده می‎شود، برای هموروئید داخلی درجه ۱ تا ۳ کارایی دارد. در این روش از نور مادون قرمز، گرما یا سرمای شدید برای جمع شدن بافت هموروئید استفاده می‎شود.

معمولا برای بهبود قدرت دید جراح همراه با آنوسکوپی انجام می‎شود. اکثر افراد در طول درمان فقط ناراحتی یا گرفتگی خفیف را تجربه می‎کنند.

بستن شریان هموروئیدی

بستن شریان هموروئیدی گزینه دیگری برای حذف هموروئید درجه ۲ یا ۳ است. این روش با استفاده از سونوگرافی، ابتدا رگ‎های خونی ایجادکننده هموروئید را مشخص می‎کند و سپس آن‎ها را می‎بندد. تحقیقات نشان می‎دهند که ممکن است به اندازه روش سنتی اما تهاجمی هموروئیدکتومی موثر باشد، درحالی‎که با درد کمتری همراه است.

جراحی‎های همراه با بیهوشی هموروئید

برای انجام جراحی‎های زیر باید به بیمارستان بروید و بیهوشی دریافت کنید.

هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی برای هموروئیدهای درجه ۳ یا ۴ و هموروئیدهای خارجی بزرگ، هموروئیدهای داخلی که بیرون‎زدگی دارند یا مواردی‎که به درمان غیرجراحی پاسخ نمی‎دهند استفاده می‎شود.

لازم است ابتدا شما و جراحتان در مورد بهترین روش بیهوشی تصمیم بگیرید. زیرا می‎تواند شامل بیهوشی کامل، بیهوشی آرام‎بخش یا بی‎حسی نخاعی باشد که شبیه تزریق اپیدورال در حین زایمان است و به شما اجازه بیدار ماندن در حین جراحی هموروئید را می‎دهد. سپس جراح به کمک وسایل جراحی یا دستگاه‌های ظریف اقدام به برداشتن تمام توده‎های هموروئید می‎کند.

هموروئیدوپکسی

هموروئیدوپکسی به بیهوشی عمومی یا موضعی نیاز دارد و معمولا برای درمان هموروئید بیرون‎زده با درجه ۳ یا ۴ انجام می‎شود. در این روش به کمک یک دستگاه شبیه به منگنه سعی می‎شود تا جریان خون هموروئید قطع شود. بدین‎شکل، بافت آن به‎مرور کوچک و دوباره جذب راست‎روده می‎شود.

اگرچه مدت زمان بهبودی بعد از انجام هموروئیدوپکسی کوتاهتر است اما در مقایسه با هموروئیدکتومی روشی دردناک‌تر است. البته شواهدی مبنی بر افزایش میزان عود هموروئید بعد از انجام این روش نیز وجود دارد.

مراقبت‎های بعد از جراحی هموروئید

معمولا پس از انجام عمل جراحی هموروئید کمی احساس درد در ناحیه مقعد دارید. در این شرایط، شما می‎توانید از داروهای ضددرد و ضدالتهاب و روش‎های خانگی برای کمک به بهبودی خود استفاده کنید. از داروهای موثر می‎توان به موارد زیر اشاره کرد:

• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن. با جراح خود در مورد دوز مناسب این گروه از داروها بسته به میزان درد و جراحی خاصی که انجام داده‎اید مشورت کنید.
• آتیوان. یک داروی کاهش‎دهنده اسپاسم است که پزشکان اغلب بعد از هموروئیدکتومی تجویز می‎کنند. معمولا هر ۶ ساعت یکبار آن را مصرف می‎کنید.

شما هم‎چنین می‎توانید با اجتناب از انجام فعالیت‎هایی که شامل بلند کردن یا کشیدن اجسام سنگین است، به تسریع روند بهبودی خود کمک کنید. علاوه بر این، خیساندن ناحیه مقعد در آب نمک گرم چند بار در روز برای حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه نیز موثر است. از سایر راهکارهای خانگی برای کاهش درد و ناراحتی و احتمال عود هموروئید بعد از جراحی می‎توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تغییر در رژیم غذایی و افزایش مصرف غذاهای پرفیبر و آب
• ایجاد تغییرات در سبک زندگی و تلاش برای کاهش وزن
• اتخاذ یک برنامه ورزشی منظم

می‌توانید انتظار داشته باشید که درد ناحیه مقعد طی ۱ تا ۲ هفته بعد از جراحی برطرف شود.

عوارض و خطرات احتمالی جراحی هموروئید

خروج مقداری خون از ناحیه راست‎روده بعد از جراحی هموروئید طبیعی است. با این حال، در صورت بروز مشکلات زیر باید با پزشک تماس بگیرید:

• دفع مدفوع به شدت خونی
• درد شدید در ناحیه مقعد یا شکم
• اسهال مزمن
• تب
• عدم امکان دفع ادرا

اصولا عوارض نادر، اما جدی‎تر شامل موارد زیر هستند:

• بروز آبسه که توده‎ای دردناک حاوی چرک است و معمولا از عفونت باکتریایی ناشی می‎شود.
• سپسیس که همان عفونت خون و تهدیدکننده زندگی است.
• پریتونیت که التهاب پرده صفاق است (بافتی است که شکم شما را می‎پوشاند).

عوارضی که ممکن است بعدا رخ دهند عبارتند از:

• عود هموروئید
• تنگی مقعد که اجابت مزاج را سخت می‎کند.
• بروز زائده‎های پوستی
• خونریزی
• یبوست (اغلب به‎دلیل استفاده طولانی‎مدت از داروها)
• بی‎اختیاری مدفوع